بذر این گیاه را هم او با پاکت به همراه نحوه و زمان کاشتش برای ملازمانش فرستاد و گفت آن را در باغ فردوس بکارند.
همان باغ بزرگی که بعدها بخشی از آن را حسین خداداد، تاجر معروف تهران خرید و زیباترین خانه تهران را وسط آن ساخت.
منبع: https://www.ghatreh.com/news/nn65520978/%DA%AF%D9%88%D8%AC%D9%87-%D9%81%D8%B1%D9%86%DA%AF%DB%8C-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%85%D8%AD%D8%A8%D9%88%D8%A8-%D8%AF%D9%84-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7-%D8%B4%D8%AF%D8%9F
بادمجان در راه ایران می گویند تا 140 سال پیش اصلاً محصولی به نام گوجه فرنگی در ایران وجود نداشت تا اینکه معیرالممالک، داماد ناصرالدین شاه بذر این صیفی را وارد ایران کرد و ایرانی ها کم و بیش با این محصول آشنا شدند.
دوست محمدخان معیرالممالک هم مثل بیشتر خاندان قاجاری به فرنگ علاقه زیادی داشت و با این تفاوت که خیلی اهل گل و گیاه بود و در این مسافرت ها به فرنگ هر جا بذری پیدا می کرد، آن را به ایران می آورد یا با پست می فرستاد.
– همشهری آنلاین – نصیبه سجادی: اینکه این خوشمزه که کنار هر غذایی بنشیند به آن طعم و مزه بی نظیر می دهد، چه زمانی و چطور وارد آشپزی اول تهرانی ها و بعد همه ایرانی ها شد داستانی دارد به اندازه طعم و مزه جذاب و دوست داشتنی اش.
گوجه فرنگی که اکنون پای ثابت مواد اولیه بیشتر غذاهاست و اگر نباشد آشپزی ایرانی چیزی کم دارد، گویا روزگاری بدجور منفور بوده و پایتخت نشینان یکدیگر را نه تنها از خوردنش که حتی از دست زدن به آن هم نهی می کردند.